Métrica y rima del poema Las tres musas últimas castellanas 29

Las tres musas últimas castellanas 29

de Francisco de Quevedo y Villegas

Versossílabasrima
consonante
rima
asonante
Sien-el-lo-co-ja-más-hu-boes-pe-ran-za11Aa
ni-de-ses-pe-ra-ción-hu-boen-el-cuer-do11Bb
¿de-quéac-ci-den-tes-hoy-la-vi-da-pier-do?11Bb
¿Qué-sen-ti-mien-to-mi-ra-zón-al-can-za?11Aa
¿Qui-én-ha-ceen-mi-me-mo-ria-tal-mu-dan-za12Aa
que-dea-que-llo-que-bus-co-no-mea-cuer-do?11Bb
Ve-lo-so-ñan-doy-sin-dor-mir-re-cuer-do:11Bb
el-mal-pe-sayel-bien-i-gual-ba-lan-za.10Aa
Es-cu-cho-sor-doy-re-co-noz-co-cie-go;11Cc
des-can-so-tra-ba-jan-doyha-blo-mu-do;10Dd
hu-mil-dea-guar-doy-con-so-ber-bia-pi-do.11Ee
Si-noes-a-mor-mi-gran-de-sa-so-sie-go11Cc
de-co-no-cer-lo-que-mea-ca-ba-du-do:11Dd
que-nohay-de-sí-qui-en-vi-va-más-ren-di-do.12Ee